Εξώασκος πυρηνοκάρπων

Ροδακινιά, Νεκταρινιά, Aμυγδαλιά: Taphrina deformans συν. Exoascus deformans
Δαμασκηνιά: Taphrina pruni
Βερικοκιά: Taphrina wiesneri, Taphrina armeniacae
Οι ασθένειες αυτές είναι γνωστές και ως «καρουλιάσματα φύλλων», λόγω της χαρακτηριστικής παραμόρφωσης που υφίσταται το φύλλωμα των προσβεβλημένων δέντρων. Αποτέλεσμα της προσβολής είναι η εξασθένηση των δέντρων, τα οποία γίνονται ευαίσθητα σε προσβολές ή άλλους εχθρούς και η μειωμένη παραγωγή.

Συμπτώματα
Στη ροδακινιά - νεκταρινιά ο εξώασκος αποτελεί ιδιαίτερα σοβαρή και συχνή ασθένεια για τη χώρα μας. Προσβάλλονται τα πράσινα μέρη του δέντρου, κυρίως τα φύλλα, αλλά και οι τρυφεροί βλαστοί, οι νεαροί καρποί και τα άνθη.

Στα φύλλα τα συμπτώματα εμφανίζονται νωρίς την άνοιξη, μόλις εκπτυχθούν από τους οφθαλμούς. Τα προσβεβλημένα φύλλα παρουσιάζουν ανώμαλη πάχυνση, κατσαρώνουν, παραμορφώνονται, παίρνοντας ένα χαρακτηριστικό κίτρινο ή κόκκινο χρώμα. Οι διογκωμένες περιοχές έχουν γκρίζα-αλευρώδη ή βελούδινη όψη, λόγω των καρποφοριών του παθογόνου. Τελικά προς το τέλος της άνοιξης (τέλος Απριλίου - αρχές Μαΐου )γίνονται καστανά, μαραίνονται, ξηραίνονται και πέφτουν.

Οι βλαστοί διογκώνονται, παραμορφώνονται, συστρέφονται και εμφανίζουν χλώρωση ή ερυθρωπό μεταχρωματισμό.
Τα άνθη παραμορφώνονται και πέφτουν.
Οι μικροί καρποί προσβάλλονται πιο σπάνια και παρουσιάζουν κιτρινοπράσινες ή κόκκινες διογκώσεις. Εάν προσβληθούν μικροί πέφτουν πρόωρα, ενώ στους μεγαλύτερους μειώνεται η εμπορική αξία.

		Ροδακινιά εξώασκος ΠΡΟΒΟΛΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗΣ ΛΗΨΗ ΟΛΩΝ

Παθογόνο - Συνθήκες ανάπτυξης

Η ασθένεια προκαλείται από μύκητες του γένους Taphrina.

Ο μύκητας διαχειμάζει με τη μορφή σπορίων (βλαστοσπόρια) πάνω στα προσβεβλημένα δέντρα (οφθαλμούς, πτυχώσεις του φλοιού) ή φύλλα και αποτελούν τα μολύσματα της επόμενης άνοιξης. Με υγρό και βροχερό καιρό την άνοιξη τα σπόρια του μύκητα μεταφέρονται στα εκπτυσσόμενα φύλλα ή στα άλλα τρυφερά όργανα και τα μολύνουν.
Η είσοδος του παθογόνου γίνεται με διάτρηση της εφυμενίδας ή από τα στομάτια. Αναπτύσσεται κάτω από την εφυμενίδα προκαλώντας υπερπλασία και υπερτροφία των κυττάρων, με αποτέλεσμα τον σχηματισμό των χαρακτηριστικών συμπτωμάτων.
Η ασθένεια ευνοείται από χαμηλές θερμοκρασίες και υψηλή σχετική υγρασία.

Αντιμετώπιση

Η ασθένεια αντιμετωπίζεται πολύ αποτελεσματικά με την εφαρμογή κατάλληλων μυκητοκτόνων κατά τη διάρκεια του ληθάργου των δέντρων, με σκοπό την καταστροφή των μολυσμάτων.
Συγκεκριμένα η καταπολέμηση γίνεται με εφαρμογή χαλκούχων μυκητοκτόνων στην πτώση των φύλλων και με ψεκασμό με Ziram λίγο πριν την διόγκωση των οφθαλμών (φάση Α ως και Β).

Επισημαίνεται ότι το ευαίσθητο στον εξώασκο στάδιο των βλαστοφόρων οφθαλμών αρχίζει όταν ο οφθαλμός φτάσει στο στάδιο Β ( ανοίγουν ελαφρά τα λέπια και φαίνεται από πάνω η πράσινη κορυφή).
Ο ψεκασμός πρέπει να γίνεται πριν φανεί πράσινη βλάστηση , από κει και μετά είναι πλέον αργά .Η ασθένεια πλέον δεν καταπολεμείται.
Σε αγροκτήματα που καλλιεργούνται ταυτόχρονα πολλές ποικιλίες διαφορετικής πρωιμότητας , ο ψεκασμός να γίνει κοντά στο στάδιο Β της πρωιμότερης ποικιλίας και να επαναληφθεί μετά από 10-12 μέρες.
Δεύτερη εφαρμογή μπορεί να απαιτηθεί όταν ο ψυχρός και υγρός καιρός παρατείνει τη διάρκεια της διόγκωσης.
Οι συμπύρηνες ποικιλίες και με ένα ψεκασμό ανάλογα με τις καιρικές συνθήκες είναι συνήθως καλυμμένες. Στα νεκταρίνια ο δεύτερος ψεκασμός επιβάλλεται .
Ο ψεκασμός με Ziram στο στάδιο αυτό είναι ίσως και ο πιο σημαντικός ψεκασμός όλης της χρονιάς , είναι σχετικά χαμηλού κόστους , αλλά και με την μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα για το δέντρο.
Συμπληρωματικά συστήνονται ορισμένα καλλιεργητικά μέτρα, όπως αφαίρεση και καταστροφή των προσβεβλημένων οργάνων, ενίσχυση των δέντρων με εφαρμογή αζωτούχου λίπανσης και περιοδικών αρδεύσεων.